Zonder vader en via de gevangenis staan ze er nu toch allebei. Het feit dat de broertjes Hernandez donderdag samen in het Franse nationale team speelden mag een klein wonder genoemd worden. Hun jeugd was absoluut geen pretje en de oudste van het stel kwam vaak in aanraking met justitie.
Theo en Lucas werden allebei in Marseille geboren als zonen van profvoetballer Jean-François Hernandez. De centrale verdediger speelde in zijn laatste jaren voor Atletico Madrid. In 2007, toen Theo 9 was en Lucas 11, werden de broertjes samen naar de jeugd van Atletico gehaald als kinderen van de club. Donderdagavond stonden ze voor het eerst samen in het Franse nationale elftal en maakte Theo, de jongste van de twee, de winnende goal.
Maar de weg naar die winnende goal van donderdagavond was alles behalve vanzelfsprekend. Zo blijkt er al 17 jaar geen contact te zijn tussen de broers en hun vader. “We weten niet eens of hij wel leeft”, vertelden de broers, die op vierjarige leeftijd met hun moeder naar Madrid verhuisden voor de carrière van hun vader, in een interview met Goal.
Vader verdween van de aardbodem
Nog voor hun vroege overstap naar Atletico verdween Jean-François van de aardbodem na huwelijksproblemen met de moeder van Theo en Lucas: Laurence Py. Sindsdien hebben de broers niks meer gehoord van de man die hen het meeste had kunnen helpen. “Zelfs toen ik wereldkampioen werd heeft hij niet eens een berichtje gestuurd”, vertelde Lucas aan de Spaanse krant Marca in 2018. “Nu ik zelf vader ben weet ik hoe erg hij gefaald heeft.”
Lucas speelde uiteindelijk 4 jaar voor Atletico. In 2019 maakte hij de overstap naar Bayern München. Theo maakte na de jeugd al snel transfers naar Alavès, Real Madrid en Real Sociedad, om uiteindelijk in 2019 in de basis van AC Milan terecht te komen. In 2018 ging Lucas mee naar het WK, waar hij elke wedstrijd speelde en een assist gaf in de finale.
‘We danken onze carrière aan onze moeder’
De jongens zijn vooral hun moeder dankbaar voor hun succesvolle carrière: “Alles wat ik heb, heb ik dankzij haar”, vertelde Lucas aan de Franse krant Le Parisien. “Ze heeft ons alleen opgevoed, bracht ons altijd naar trainingen en werkte ik weet niet hoeveel uur om ons te onderhouden. Mijn vader neem ik enorm veel kwalijk.”
Lucas ziet zichzelf als de grote beschermde broer van Theo, maar is vaker het tegenovergestelde van een goed voorbeeld geweest. In 2017 werd hij opgepakt door de Spaanse politie voor het mishandelen van zijn vriendin. In een gevecht in hun auto zou, volgens de Spaanse krant Marca, Lucas zijn vriendin Amelia verwond hebben aan haar kaak, lip en rug, nadat zij hem met haar sleutels in zijn gezicht had gekrast.
Celstraf?
Er werd 7 maanden cel geëist tegen de Franse verdediger en 6 maanden tegen zijn vriendin. Uiteindelijk werd het stel, dat wel graag samen wilde blijven, veroordeeld tot een taakstraf en zouden ze 6 maanden niet binnen 500 meter van elkaar mogen komen.
Zo leek de gevangenisstraf ontweken. Maar 5 maanden later werd het stel echter opnieuw gearresteerd op het vliegveld in Madrid. Ze waren getrouwd en kwamen samen terug van huwelijksreis in de Bahama’s. Lucas eindigde een paar uur in de cel en de aanklager eiste een jaar gevangenisstraf. maar ontweek uiteindelijk een gevangenisstraf van een jaar.
Theo is de stille
Theo treedt een stuk minder in de schijnwerpers dan zijn grote broer. Niet alleen ontwijkt hij rechtzaken, maar ook laat hij diepgaande interviews vaak schieten. Wel zijn de broers altijd beste vrienden gebleven. “We hadden vroeger altijd samen een bal”, vertelt Lucas aan Goal. “We speelden altijd samen.”
Weer samen in de Nations League Finals
Donderdagavond speelden ze weer samen, maar dan in de halve finale van de Nations League. Ondanks dat de broers uit Marseille allebei als linker vleugelverdediger spelen, wist bondscoach Didier Deschamps beide in de basis te zetten. Met Lucas als linker centrale verdediger en Theo tegen de linker zijlijn geplakt speelden de broers voor het eerst sinds de jeugd van Atlético in 1 team.
En als kers op de taart scoorde kleine broertje Theo de winnende. Het moet een ultiem geluksmoment zijn geweest voor niet alleen de broers, maar ook hun moeder. Of de vader het heeft gezien, zullen ze nooit weten. Maar dat kan ze steeds minder schelen.
Recent Comments