De NBA Finals zijn in volle gang, woensdagnacht maakte Milwaukee Bucks gelijk tegen Phoenix Suns: 2-2. Francisco Elson is de enige Nederlander die ooit de NBA won, dat deed hij in 2007 met San Antionio Spurs. Sportnieuws sprak met hem over de weg naar de finale en het kampioensfeestje achteraf.

Door: Bart van der Wijst

“Als ik allemaal ga zeggen wat ik uitgespookt heb, dan ga ik mensen verraden. Dat willen we niet, die verhalen moeten binnen de kleedkamer blijven. Laten we het erop houden dat ik in mijn jongere jaren heel vaak uitging”, sprak Elson enigszins zwijgend.

Champagne

Toch genoot hij met volle teugen van de parade door San Antonio. “Dat was top, zeker omdat mijn familieleden er waren”, aldus de boomlange (2.13 m) Nederlander. Maar een gek feestje zoals je in The Last Dance zag met Chicago Bulls zat er niet in bij de Spurs.

“Het was niet de organisatie om even naar Vegas te vliegen om het kampioenschap daar te vieren. Het waren volwassen kerels. De grotere spelers (Tim Duncan, Tony Parker en Manu Ginóbili, red.) waren allemaal getrouwd, dus dat waren geen party animals“, lachte Elson. “Zij waren niet zoals ik.”

Wel stond er na afloop van de overwinning tegen Cleveland Cavaliers (4-0) in de Finals traditiegetrouw een champagnedouche te wachten. “Dat hele champagnegebeuren hoort er ook wel bij in de NBA. Dat is totaal anders dan bij welke sport dan ook, daar gingen de jongens wel echt los. Dat was wel gezellig”, blikte Elson terug.

Debutant

Dat het hele feestgedruis eraf was bij enkele spelers was ook niet zo gek, zij wonnen in 1999, 2003 en/of 2005 immers ook al een titel. Voor Francisco Elson was alles nieuw, hij kwam net kijken bij de Spurs (in 2006 werd hij aangetrokken, red.). “Je probeert minuten te maken, jezelf in de basis te gaan knokken en eigenlijk alles zo goed mogelijk uit te voeren.”

Vanaf de tweede seizoenshelft werd alles anders. “Dan ga je echt toewerken naar die play-offs. Qua spel, qua denken, qua gewoontes en dingen die je doet. Dat allemaal zodat je play-off-ready bent. De opbouw daar naartoe was voor mij heel leerzaam”, zei Elson.

San Antonio begon niet als grote favoriet aan de play-offs, maar zag naar mate de serie vorderde een hoop concurrenten wegvallen. “Als je telkens een ronde verder komt, merk je gewoon dat het meer gaat leven”, repte hij. “Ik kwam nooit verder dan de eerste ronde (met Denver Nuggets, red.)…”, lachte Elson. ” en dan ineens sta je in de finale.”

Elson met zijn grote voorbeeld Tim Duncan (L) – © Getty Images

Grote voorbeeld

Elson won de NBA-titel met iemand waar hij altijd tegenop keek, Tim Duncan. “Tijdens de play-off-run waren we zo sterk geworden, dat we wisten dat Cleveland ons in zeven wedstrijden niet vier keer zou verslaan. Zij hadden niemand om Tim Duncan uit te schakelen, LeBron James was bijvoorbeeld nog niet de speler die hij de laatste tien jaar was. Daar hadden we wel geluk mee.”

Volgens Elson is Duncan de beste power forward aller tijden. “Er is niemand beter man”, aldus de Nederlander. “Ik had nog veel meer van hem willen leren. Hij was heel verlegen, dus hij moest je écht mogen als hij je wilde helpen. Hij was een beetje een apart figuur, maar wel iemand met enorm veel skills. Duncan wilde je ook heus wel dingen leren hoor, want als jij op de training een move bij hem maakte hielp hij je om dingen te verbeteren.”

Voor Elson kwam een droom uit, hij stond ineens samen op het veld met Duncan. “Daardoor kreeg ik de kans om van hem te leren, maar heb voor mijn gevoel niet alles kunnen vragen.”

Popovich

San Antonio Spurs was in 2007 een geoliede machine, met de legendarische coach Gregg Popovich als vormgever. “Iedereen heeft het natuurlijk over hem, maar juist van de coaches eromheen leer je het meeste en zijn assistenten destijds waren héél goed. Dat waren Brett Brown (76ers hoofdcoach tot 2020, red.) en de huidige coach van de Milwaukee Bucks, Mike Budenholzer.”

In de Spurs-organisatie werd Elson een betere speler. “Er werd zoveel gedaan man, dat zag je ook aan mijn spel bij het Nederlands team. Ik werd een betere schutter, had betere moves en mijn communicatie was beter. Als ik nog een paar jaar langer daar had gespeeld, was ik een betere basketballer geworden”, sloot Elson af.

Francisco Elson, Tony Parker, Tim Duncan en Michael Finley (vlnr) – © Getty Images

Podcast

De Nederlander beleefde na zijn avontuur in San Antonio wat mindere jaren, hij vertrok naar Seattle Supersonics. Via Milwaukee Bucks, Utah Jazz en een heel klein beetje Philadelphia 76ers kwam er in 2012 een einde aan zijn NBA-tijd. In 2013 stopte hij helemaal met basketbal.

Toch is hij nog altijd verzot van het spelletje; hij kijkt bijvoorbeeld iedere nacht de Finals (meestal zijn die om 03.00 uur ‘s nachts) en maakt samen met basketballiefhebbers een podcast: De Basketbal Podcast. “Hier hebben we het over alle NBA-wedstrijden en er komen een hoop speciale gasten. Wordt leuk!”, sprak hij ooit in een eerder interview met Sportnieuws.

In die podcast riep Elson dat hij verwachtte dat Milwaukee Bucks de NBA Finals over zeven wedstrijden wint (4-3 dus). “Naar wie wil je nou luisteren, naar mij of naar jan en alleman?”, grapte Elson. “Nee maar zonder gekkigheid, het enige wat wij daar doen is een beetje suggereren hoe die coaches het moeten doen. Ik denk wel dat Milwaukee Bucks met Giannis Antetokounmpo en Khris Middleton twee key players heeft om de serie te beslissen.”